Manon Vos – Vlamings  

Van nature wil ik mensen en partijen verbinden om te komen tot gezamenlijke kennisontwikkeling en efficiency.  Daarnaast geloof ik sterk in collectieve intelligentie.  Denk aan hoe een zwerm spreeuwen zonder leider verbazingwekkend complexe bewegingen uit kan voeren en zich bijna intuïtief aan kan passen aan weersomstandigheden.

Onderdeel uitmakend van een collectief wil ik graag een bijdrage leveren aan de benodigde versnelling voor het oplossen van klimaat gerelateerde problemen.

Als verbinder neem ik over het algemeen in het collectief een onafhankelijke positie in en stel me op in dienst van het grotere geheel.  Ik ben sterk empathisch en enthousiast en beweeg me graag in verschillende contexten zoals die van het bedrijfsleven, kennisinstellingen en overheden. Ik ben op mijn best in de rol van aanjager, kwartiermaker of projectleider.

Hoe ben ik hier gekomen?

Tijdens mijn studie Huishoud- en Consumentenwetenschappen aan de Landbouwuniversiteit in Wageningen ontdekte ik in de jaren negentig een fascinatie voor het  ontwerpen van huishoudtechnologie. De vraag was:  Wat is er nodig in een huishouden? Wat verlicht het huishouden?  Bij mijn eerste werkgever Philips heb ik eindgebruikers vertegenwoordigd in ontwikkelprocessen als gebruik(er)s- en markt- onderzoeker.

Bij mijn tweede werkgever, de Hanzehogeschool in Groningen, stond het ontwerpen van de onderwijsomgeving voor studenten centraal en de ontwikkeling van het vakgebied Human Technology.  Na afronding van de opleiding waren studenten  in staat is om innovatieve gebruiksvriendelijke producten en diensten te ontwerpen voor verschillende doelgroepen in verschillende contexten.

In verschillende innovatiewerkplaatsen heb ik als facilitator en veranderaar samengewerkt en gezamenlijk geleerd met stakeholders (triple helix)  zoals gemeenten, kennisinstellingen, bedrijven, ondernemers en burgers. Complexe vragen zoals: Hoe wordt Ameland energieneutraal? Hoe blijft Ameland aantrekkelijk voor zijn/haar inwoners?  Hoe wordt Drenthe circulair in 2050?, hebben we in gezamenlijkheid met stakeholders en studenten aangepakt.

De huidige transities in de energie en circulariteit vragen om een andere manier van denken en doen.  Dit vraagt om netwerksamenwerkingen. We zullen moeten leren om met deze veranderingen om te gaan. Vallen, opstaan en weer doorgaan. Er is ruimte voor leren nodig in de transities. Alleen denken vanuit de behoeften van mensen is niet meer voldoende. We zullen ook moeten gaan denken vanuit de behoeften van de aarde.

Afgelopen jaar

Het afgelopen jaar heb ik als projectleider in de gemeente Zevenaar de energiearmoede-aanpak uitgewerkt. Met verschillende stakeholders zijn we erin geslaagd om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt op te leiden tot Energiefixers. Zij doen nu betekenisvol werk en brengen bij mensen in energiearmoede kleine energiebesparende maatregelen aan in huis. Het team is dankzij een samenwerking met de Rabobank nu aangesloten bij de landelijke Fix-brigade. De werkgever (Nedwerkt) heeft een vernieuwende blik en wil uiteindelijk in de gemeente Zevenaar zich hard gaan maken voor het creëren van “de basisbaan”.